Исус поучувал на различни теми, како за семејството, за финансиите, за учеништвото и многу повеќе. Но, постои една тема која е централна за сите негови други учења — Самиот Тој. Исусовите автобиографски зборови откриваат не само интересни факти, хоби или особини на личноста, туку зачудувачки идентитет кој го бара нашето внимание и одговор.
Исус во Евангелието по Јован
Едно од местата каде што Исус јасно поучувал за себе е во Евангелието по Јован. Тој го објави својот идентитет, својата мисија и својата моќ преку седум изјави „Јас сум“. Овде ќе истражиме пет од нив. Јован ги запиша зборовите и делата на Исус така што: „. . . може да верувате дека Исус е Христос, Синот Божји, и дека со тоа што верувате ќе имате живот преку Негово Име“ (Јован 20:31), што имплицира дека прашањето за идентитетот на Исус е тема на живот или смрт. Па кој е навистина Исус? Ајде да слушнеме од неговите директни зборови и обраќања.
Лебот на животот
На почетокот на Евангелието по Јован во 6 глава е запишано, Исус направи нешто зачудувачки – го зеде ручекот на едно мало момче и го претвори во доволно леб и риба за да нахрани пет илјади луѓе. Веќе следниот ден, луѓето што ги хранел го следеле и побарале од него да докаже дека е достоен за нивното верување. Иронично, тие побарале знак каков што добиле: на пример на Израелците, Бог им дал мана (Леб од небото) во пустината, а Исус штотуку им дал чудесен леб! Исус одговорил кажувајќи им нешто за себе што ги шокирало и открило дека е многу подобар од маната во пустината:
„Исус им рече: ‚Јас сум лебот на животот; кој доаѓа кај Мене, нема да огладне, и кој верува во Мене, нема да ожедни никогаш“ (Јован 6:35).
Божјиот дар на мана во пустината ги спасил Израелците од смрт за некое време, но „вистинскиот леб од небото“ (Јован 6:33) дава живот кој трае вечно. Исус ја исполнува нашата духовна глад, задоволувајќи нè и одржувајќи нè како извор на живот за сите што веруваат во него. Исто како што Израелците мораа да зависат од Бога во вера за леб за да се одржат во живот, и ние мораме со вера да го примиме дарот на лебот на животот, Исус Христос, за да ни даде вечен живот.
Светлината на светот
Низ Библијата, темнината е поврзана со грев, зло, збунетост и хаос. Сите сме запознаени со темнината – ја гледаме во трагични настани, злобни планови на злите, па дури и во гревот во нашите срца. Пророкот Исаија опишал идно време кога светлината ќе се пробие низ темнината, носејќи надеж и исцелување на светот болен од грев. Тој претскажал ден кога „Народот што одеше во темнина виде голема светлина; оние што живееја во земја на длабока темнина, на нив им светна светлина“ (Исаија 9:2). Во Јован 8:12, Исус објавил дека дошла ветената светлина. Тој рече:
„Јас сум светлината на светот. Кој ме следи, нема да оди во темнина, туку ќе ја има светлината на животот.”
Исус поучувал дека тој е Оној што е претскажан во Светото Писмо, кој ќе ја осветли темнината и ќе понуди прошка и откупување од гревот. Ако го следиме, се оддалечуваме од темнината на смртта и одиме во светлината која води во вечен живот.
Добриот пастир
Овците се целосно зависни од својот пастир. Пастирот ги штити од предатори, ги води на пасишта и вода и се грижи да останат во близина. Ако пастирот го нема, овците имаат тенденција да талкаат и да зачекорат по лош пат. Без пастирот, овците нема да преживеат.
Во Јован 10:11, Исус рекол: „Јас сум добриот пастир. Добриот пастир го дава својот живот за овците“. Исус ги штити своите овци, ги води своите овци и се грижи за своите овци. Сликата на Божјиот народ како овци на кои им треба пастир е вообичаена тема низ Библијата, вклучително и во Псалм 23, каде што Давид, самиот пастир, изјавува: „Господ е мојот Пастир“. Кога Исус се нарекол себеси добар пастир, тој тврдел дека е вистинскиот и подобар Давид, Пастир-цар над Божјиот народ. Покрај тоа, Тој тврдеше дека е Господ. А извонредната работа во врска со добриот пастир е тоа што тој прави незамисливи напори за да ги заштити своите овци — дури и до смрт. Исус доброволно го положил својот живот за своите овци – за сите што веруваат во него и го познаваат неговиот глас – умирајќи на крст за да ја плати казната за нивниот грев и да ги чува од непријателот кој сака да убива, краде и уништува.
Воскресението и Животот
Исус доброволно го положил својот живот, но и повторно го зел (Јован 10:17–18). Во Јован 11:25–26, Исус дал изјава за себе која, во тоа време, можеби немала совршена смисла. Тој рече: „Јас сум воскресението и животот. Кој верува во Мене, и да умре, ќе живее, и секој што живее и верува во Мене, никогаш нема да умре.” До овој момент, немаше воскресение за вечен живот. Неколку моменти подоцна, Исус го воскреснал Лазар од мртвите, докажувајќи дека има моќ на воскресение. И покрај тоа, воскресението на Лазар не било трајно. Повторно умре.
Дури во Јован 20, значењето на неговата изјава дојде во фокус. Исус го положил својот живот на крстот, но на третиот ден, повторно го зеде за да живее вечно. Сите кои веруваат во него се соединети со него и учествуваат во неговиот воскреснат живот. Ние кои веруваме во Исус имаме нов живот кој никогаш не завршува, и еден ден нашите тела ќе бидат воскреснати во воскресение како Неговото (1. Кор. 15:20–23). Исус не дава само моќ на воскресение; тој е Воскресението и Животот.
Патот, Вистината и Животот
Тврдењата на Исус за себе често биле смели и контроверзни, а неговата изјава во Јован 14:6 не е исклучок.
Тој рече: „Јас сум Патот, Вистината и Животот. Никој не доаѓа кај Отецот освен преку Мене.”
За некои, ова тврдење изгледа дрско и навредливо во својата ексклузивност. Многумина од нас живеат во култура која високо го цени поединецот и патувањето на само-пронаоѓање, каде и да води. Мислењето дека постои само еден пат до Бога и дека сите други патишта водат до смрт е неподносливо.
А сепак, Исус го открил овој аспект на својот идентитет како утеха за своите вознемирени ученици. Додека Исус се подготвувал за сопствената смрт, воскресение и вознесување на небото, на оние што веруваат во него им дал гаранција дека нема да ги остави сами, туку ќе се врати и ќе ги доведе да живеат во Господовиот дом засекогаш. Постои начин до вечна радост во присуството на Таткото. Има вистина меѓу лагите и конфузијата на овој свет. Има надеж за вечен живот, и тој се покажа себеси. Исус е патот, вистината и животот.
Не треба да погодуваме кој е Исус – Тој самиот ни кажа! Кога ќе го разбереме значењето на она што Исус го поучувал за себе, гледаме дека Тој е Тој што бара не само наше внимание, туку и наш одговор. Ако Исус навистина е Патот, тогаш нема друг. Ако тој е Вистината, тогаш ние сме изгубени без него. Ако Христос е Животот, тој е нашата единствена надеж во смртта. Преку своите самооткривачки зборови, Исус нè повикува да го видиме Спасителот, Христос, Синот Божји, да веруваме во него и да го прифатиме за Наш Господ и Спасител.
Joana Kimbrel
